3e FLY wheeler : Presteren, gezonde en ongezonde ambitie en competitie

Ik wil samen met FLY en jullie een ‘FLY WHEELER’ beweging laten groeien. 

Een vliegwiel is een mooie metafoor voor diepgaande en duurzame verandering en groei. 

Dat doe je niet in een vingerknip.  Je brengt een vliegwiel op gang en in beweging.  In het begin loopt dat wat stroef en kost het veel inspanning en energie.  Eenmaal het op gang begint te komen gaat het alsmaar sneller en lijkt het meer en meer vanzelf te gaan.

Wil jij ook zo’n FLY WHEELER worden?

FLY wheel is tevens het woord dat we bij FLY gebruiken voor ons ‘Leadership agility wheel’, of ‘FLY wheel’zoals we het nu noemen.  Een werkmodel en instrument voor persoonlijke groei dat mee de kern vormt van mijn boek ‘Risico verzilveren.  Over onverstoorbaar en wendbaar leiderschap’.

Ik ben van plan om tweewekelijks een ‘FLY wheeler’ te publiceren over leiderschap, persoonlijke groei en ontwikkeling.

Om echt beweging op gang te brengen nodig ik jullie uit om te reageren en het gesprek aan te gaan.  Zo dat we allemaal kunnen leren en ‘FLY wheeleren’.

3e FLY wheeler : Presteren, gezonde en ongezonde ambitie en competitie

Ik ga in deze 3e flywheeler verder op de 1e en 2e  waarin ik het had over wat ons drijft en motiveert.  Vorige keer schreef ik over macht en gezag.  De behoefte en verlangen naar macht kan van gepast en gezond verschuiven naar ongepast, ongezond tot ronduit gevaarlijk.

In deze 3e flywheeler ga ik verder in op de behoefte en verlangen naar presteren, iets bereiken en behalen. The need to achieve in het Engels, zoals McClelland het benoemt.

De behoefte en ambitie om iets te bereiken en behalen drijft ons allemaal in meerdere of mindere mate.  Het kan een gezonde ambitie zijn, maar ook een ongezonde, niets ontziende ambitie.

Presteren, resultaten behalen en neerzetten geeft voldoening en maakt dat we vooruitgang kunnen realiseren en groeien in de brede zin van het woord.

Presteren en iets bereiken heeft ook te maken met competitie en vergelijken.  Opnieuw kan het om gezonde competitie gaan en ongezonde competitie.  Daarbij kan het doel de middelen gaan heiligen.

Vergelijken met anderen kan helpen om te verbeteren maar kan ook een gruwel worden.  Jaloezie loert dan om de hoek.  (ongezonde) Jaloezie is misschien een van de meest gevaarlijke emoties. Vergelijken doe je best met jezelf.  Ik wil de beste (of goed genoeg) versie van mezelf worden en zijn.

Ongezonde competitie, overdreven en eenzijdige prestatiedrang kan de samenwerking en verbinding met anderen ondermijnen.  Opzij, opzij, opzij.  Of het betere ellebogenwerk.

We kunnen hierbij wel wat leren van topsporters die topprestaties leveren.  De echte toppers gaan  er helemaal voor in het spel, fairplay staat voorop (het doel heiligt niet alle middelen) en ze zijn groot in het verlies en zoeken geen excuses.  Ze leren eruit en volgende keer beter. 

Het plezier komt niet alleen van de prestaties, maar ook van het proces, het spel zelf.  Het onderweg zijn en het plezier van het trainen en alsmaar beter worden.

Zoals Nafi Thiam, gastredacteur van Sabato (de weekendbijlage van De Tijd) het afgelopen weekend stelt.  ‘Bij de eerste spelen was ik jong, nog geen atlete met een palmares.  Er waren weinig verwachtingen van de buitenwereld.  En toen kwamen de 2e olympische spelen.  Iedereen zat op mijn rug.  Men liet me niet los.  Er moest en zou een 2e  medaille komen.’

‘Was ik gelukkig na mijn 2e olympisch goud in Tokio?  Ik was opgelucht, compleet leeg.  De weg ernaartoe was vreselijk en ik voelde veel druk.  Toen ik won vroeg ik me af : was het dat allemaal waard?’

Ons advies is : zorg voor jezelf en zorg dat het echt plezant blijft.  Zodat je veerkrachtig en wendbaar blijft.

Vraag jezelf eens af :

• wat wil ik bereiken en presteren?
• wat maakt dit belangrijk, waardevol en zinvol voor mij?
• wat heb je ervoor over, welke prijs wil je betalen?
• wat heeft te maken met mijn persoonlijke verwachtingen en wat met verwachtingen van anderen?
• welke druk leg ik mezelf op of laat ik me opleggen?